75 jaar ervaring op een bankje

Verzetstabak No:25
Het verhaal over de tabaksoort No25, een vingerhoedje, nood en overleven. Tabak ruilen tegen een kip, een stuk spek, eieren, boter of een paar liter melk. Overleven door in oorlogstijd tabak als ruilmiddel in te zetten. Heimelijk de stencilmachine te laten draaien om weer een een sub-economie op gang te krijgen, dit alles met gevaar voor eigen leven. In die stencils werd aangekondigd dat er gratis tabakszaad te verkrijgen was ter grootte van een vingerhoedje per huishouden.

Geheimhouding was in de oorlog vanzelfsprekend, voedsel had voorrang, maar de laatste paar meters vrije grond en wat vergeten hoekjes open grond werden bewerkt en beplant met tabak. Tabak was na de grote leegroof van de bezetter een schaars goed. En tot die tijd was men gewend aan een ‘schoorsteen die rooken moest’, waarmee niet alleen een warm huis maar ook het genot van de tabak bedoeld werd.

Nederland was al ruim 350 jaar gewend aan tabak, de inlandsche tabak; Hollandsche tabak en de overzeesche toebacken uit de rest van de wereld. Ook toen werd eigen tabak al vermengd met de geïmporteerde tabak. De No25, ook bekend als amateurtabak is een middelgrote plant met stevig leer-achtige diepgroene bladeren met donkergroene nerf. Bladeren moeten na de oogst de tijd krijgen om rustig te kunnen curen en uiteindelijk te verdrogen. Een stevige, lijvige ‘Hollandsche’ tabak van oudsher, geschikt om te blenden met andere soorten of weer als pruimtabak. Is in dubbele rijen op 40-50cm van elkaar te planten. Voor de beste kwaliteit alle dieven en bloemen weg blijven snijden zoals bij alle tabak. Neem er wel een paar andere soorten bij om te blenden want het is een flink pittig toebakje en brandt niet makkelijk. Smaak is een persoonlijke kwestie, die ontdek je vanzelf.

——————————————–

Referenties:
Dhr. Verstappen (91) uit Staphorst (zie foto boven):

“Wat mooi dat oude tradities terug keren, in de moeilijke tijden zoals we die vroeger gehad hebben en nu ook voor de deur staan, ziet men er weer de moeite van in.”
Met deze zaden kan ik weer doen wat vroeger heel gewoon was, jezelf voor een deel of helemaal voorzien in tabakbehoefte. De kennis was er een beetje bij ingeschoten want het geheugen laat het een beetje afweten, maar nu kan ik weer enthousiast aan de gang. Als imker had ik bijentabak, dat is een accijns vrije rooktabak om de bijen rustig te houden. Deze tegemoetkoming van de staat is afgeschaft. Deze ‘bijentabak’ was op het eind €5.00 per kilo. Nu ik gestopt ben met de bijen door mijn hoge leeftijd en niet stil wil zitten, dacht ik het telen van wat verschillende soorten tabaksplanten weer eens op te pikken. De bijgeleverde kweekhandleiding is prima en als ik nog een vraag had kreeg ik meteen antwoord, prima zo. Doet ie goed die jongen, jaja.
—————————–—————

Naast zeer gangbare basis soorten is er meer te kiezen. Moeilijkheid is alleen hoe je smaak aan een ander uitlegt, met woorden.. Komt er op neer dat je zelf op zoek gaat in je eigen tabak-avontuur.

Impressie van het zelf tabak telen. Donkerbruyne gezelligheid van weleer.